Naszą drogę artystyczną rozpoczął w lutym 1964 roku występ na drugiej Giełdzie Piosenki zorganizowanej w Warszawie przez Program Trzeci Polskiego Radia. Zaowocował on zaproszeniem do cyklicznego programu młodzieżowego w TVP, ale przede wszystkim do udziału w II Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki (KFPP) w Opolu. Wykonałyśmy wtedy piosenkę Idzie świt naszego ówczesnego kierownika muzycznego Zbigniewa Ciechana do tekstu Jerzego Litwiniuka. Piosenka zdobyła nagrodę specjalną, a jury pod przewodnictwem znakomitego jazzmana Krzysztofa Komedy Trzcińskiego odnotowało z uznaniem nasz debiut.
Po tak udanym starcie nabrałyśmy do Opola szczególnej sympatii, o czym świadczy aż piętnastokrotny nasz udział w kolejnych Festiwalach. I tak, w 1965 roku, tym razem pod „muzycznymi skrzydłami” Juliusza Loranca, przyszedł następny sukces – druga nagroda w kategorii piosenek artystycznych za jego kompozycję opartą na motywach folkloru góralskiego pt. Gdy zmęczeni wracamy z pól do słów Wiesława Dymnego – twórcy z krakowskiej „Piwnicy pod Baranami”. W 1968 roku wyśpiewałyśmy Nagrodę Dziennikarzy dla głęboko humanistycznego i pełnego wiary w człowieka utworu To ziemia autorstwa Juliusza Loranca i Jonasza Kofty. Jeszcze w tym samym roku utwór ten wykonałyśmy wspólnie ze Stanem Borysem na VIII Międzynarodowym Festiwalu Piosenki (MFP) w Sopocie, jak również reprezentowałyśmy Polskie Nagrania w Dniu Płytowym występując z mini-recitalem.
Wizytówką zespołu stała się nasza najpopularniejsza piosenka Kwiat jednej nocy (sprawdzonej spółki autorskiej Loranc, Kofta), którą jury VII KFPP Opole ’69 uhonorowało Nagrodą Główną, a na IX MFP Sopot ’69 piosenka ta zdobyła miano Przeboju Festiwalu
Wśród wybranych przez nas na ten krążek nagrań postanowiłyśmy umieścić unikalne, bo jednorazowe wykonanie piosenki Czekam tu (Henryk Klejne, Wojciech Młynarski) zaaranżowanej i przygotowanej wokalnie przez Bernarda Kawkę, członka wspaniałej jazzowej grupy wokalnej Novi Singers. Jest to wykonanie live z opolskiego Koncertu Premier, które, mamy nadzieję, pozwoli odczuć atmosferę festiwalowych emocji.
Opole i festiwale opolskie były dla nas miejscem wyjątkowych doznań. To miejsce spotkań i bezkrwawej rywalizacji, to miejsce, gdzie z przejęciem prezentuje się swoje solowe piosenki i z przyjemnością towarzyszy wokalnie kolegom w ich utworach. Tutaj z satysfakcją występuje się w amfiteatrze z własnym recitalem, tutaj z okazji dwudziestopięciolecia pracy artystycznej z dumą odbiera się „Kryształowy Kamerton” i z radością oklaskuje koronację naszej koleżanki Agaty na Miss Obiektywu!
Ścieżki kariery zespołu wiodły nie tylko do Opola i Sopotu, ale też przez całą Polskę i szeroki świat. Nie ograniczałyśmy się wyłącznie do działalności estradowej. W swym dorobku mamy pokaźne archiwum nagrań radiowych, płytowych, filmowych, telewizyjnych i teatralnych, których mnogość wprowadziła niemałe zamieszanie przy wyborze repertuaru na tę płytę. Trudno nam było wybrać 25 utworów spośród kompozycji o tak różnym charakterze, stylu, rytmie i nastroju. Ostatecznie stwierdziłyśmy, że powinny się na niej znaleźć nie tylko piosenki nagrodzone przez fachowców, ale także utwory znane i uznane najlepszych twórców, najbardziej lubiane przez słuchaczy przeboje, a także piosenki z początkowych lat działalności zespołu ilustrujące zarówno rozwój naszego warsztatu wokalnego jak i niedoskonałość techniki ówczesnych studiów nagraniowych. Dlatego też prezentujemy piosenkę z naszej pierwszej płyty z 1965 r. Dykcja dla wszystkich Juliusza Loranca i Wojciecha Młynarskiego, która po latach okazała się prekursorskim nagraniem rytmu SKA z Jamajki nie tylko w Polsce, ale i w Europie, co było dla nas miłą i zaskakującą wiadomością! W Złotej Kolekcji przypominamy ją w skróconej koncertowej wersji, która pochodzi z naszego recitalu w Opolu ‘77.
Album rozpoczynamy i kończymy dwiema kompozycjami autorów młodszego pokolenia tytułową My z wielkiej gry i Krem z białych bzów Jerzego Jarosława Dobrzyńskiego i Tomasza Wachnowskiego nagranymi w 2012 r.
Mamy ogromną satysfakcję, że przez lata naszej działalności artystycznej dokonania zespołu były zauważane i doceniane. Opole, które zawsze darzyłyśmy takim sentymentem, przyznało nam w 1976 r. zaszczytny tytuł Zasłużonych dla Miasta Opola, w 2009 r. w opolskiej Alei Gwiazd odsłoniłyśmy naszą Gwiazdę, a na 50-lecie Festiwalu Prezes Zarządu TVP wręczył nam pamiątkową nagrodę – Ikonę Festiwalu. Zostałyśmy również uhonorowane w roku 1987 tytułem Zasłużonego Działacza Kultury przez Ministra Kultury i Sztuki, a w 2009 r. srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Zarówno te oficjalne dowody uznania dla naszej pracy artystycznej, jak i miłe słowa z jakimi do tej pory spotykamy się ze strony słuchaczy pozwalają nam mieć przekonanie, że te prawie pięć dekad zespołowego śpiewania przyniosło radość i zadowolenie nie tylko nam. – Alibabki
Utwory:
1. My z wielkiej gry
2. Tańcz Warszawo, śnij Warszawo
3. Chłopiec na dłużej
4. Rosołek
5. Pani, Ty jesteś urocza
6. Dykcja dla wszystkich
7. Samotna rękawiczka
8. Łagodny Pan Feeling
9. Odkładana miłość
10. Była sobie para
11. Krem z białych bzów
12. Hallo Mister Armstrong
13. Szary kolor Twoich oczu
14. Ene due rabe
15. To ziemia
16. Słońce w chmurach łazi
17. Pajacyk
18. Gdy zmęczeni wracamy z pól
19. Czekam tu
20. Kwiat jednej nocy
21. Niech wie jak jest
22. Dlaczego niedźwiedź w zimie śpi
23. Będzie radość i wesele
24. Zapraszam Cię na zachód słońca
25. Kapitańskie tango
Płyta do kupienia w: digitalo.pl merlin.pl empik.com